Zit daar nou verschil in?

“Wat doe jij veel met beeldend werken! Zit daar nou nog verschil in? In lessen op school en als je therapie geeft?”
Het antwoord is ja…en ook nee.

Ja, als het gaat om het ‘doel’.
In de klas wil ik dat kinderen iets leren, ontdekken, bedenken. Er staat een bepaald thema, beeldaspect, techniek, vaardigheid of materiaal centraal. (of een combinatie daarvan) We bekijken vooraf beelden die aansluiten bij de opdracht om ze te inspireren en op ideeën te brengen. Soms laat ik ze eerst experimenteren met materiaal om te kijken of ze zelf op ideeën komen wat ze er mee kunnen doen.
Laat ik kinderen ‘vrij’ werken, dan merk ik dat ze dit enorm moeilijk vinden. Ze weten zich met deze ruimte geen raad. Ze weten niet waar te beginnen, wat ze moeten maken. "Heb jij een opdracht?" Of ze vervallen in stereotype dingen tekenen of juist dingen die ze heel goed kunnen. Waarvan ze vaak horen: “Wauw, dat kan jij goed!” of “Dat is mooi.” Maar leren ze er iets van? Meestal niet.

Tijdens de coaching/therapie geef ik een kind een opdracht om een heel andere reden. Het gaat hier niet om leren maar om verwerken, te ontladen, te ordenen en als kinderen wat ouder zijn ook om inzichten krijgen door de tekening. De opdracht is afgestemd op de behoefte en/of hulpvraag van het kind. Een kind dat verdriet moet verwerken vraagt een andere aanpak als een kind dat boos is. En ook binnen verdriet zit verschil. Komt het verdriet voort uit een sterfgeval? Of uit een gevoel van niet begrepen/gezien worden? Komt de boosheid voort uit onmacht? Of uit verdriet? Ik kies voor een bepaalde opdracht én materiaal met een reden. Pastelkrijt werkt verstillend en het uitwrijven ervan . Het heeft iets troostends. Waskrijt nodigt uit tot krassen en in beweging komen. Groots te werken vanuit de beweging. Verven met je vingers is veel directer dan verven met een kwast.

Waarom dan de nee?
‘Sporen maken sterkt de eigenwaarde.’ Schreef ik ooit op bij de training atelier in een koffer. En dit is wat voor mij één van de belangrijkste aspecten is van beeldend werken. Opmerkingen als "Wauw, ik wist niet eens dat ik zo iets moois kon maken!" of "Ik voel me net een echte kunstenaar!" zijn goud waard. Kinderen die supertrots zijn op wat ze hebben gemaakt en daardoor groeien. Educatie of coaching maakt in deze geen verschil.