"Ik heb hem nog nooit zo rustig gezien."

Vorig jaar draaide ik een kunstproject op meerdere scholen. Het project bestond uit een aantal lessen. De eerste les bestond uit ruim 1,5 uur experimenteren met verf. Op 6 tafelgroepen stonden de 3 basiskleuren en wit. Bij iedere tafelgroep was een andere manier van werken met verf uit te proberen. Met spatels, spetteren, met knikkers, rollers, veren, vingers….
Voor veel kinderen was dit een nog onbekend terrein. De kwast kennen ze wel maar dat je ook op andere manieren met verf kan werken? Wauw!  En “Mag het echt met de vingers?”
De tweede les bestond uit ruim 1,5 verwerken van de verfexperimenten in een beeld.

Er gebeurden tijdens deze lessen bijzondere dingen. Ik hoorde leerkrachten het volgende zeggen. “Ik sta verbaasd dat hij zo rustig is. Hij kan zich in de klas totaal niet concentreren. Moet je hem nou eens zien!”” “Goh, normaal is het een heel bedeesd kind. Ik zie opeens een hele andere kant van haar.” “Jeetje, wat zijn ze opeens creatief. Ik had geen idee dat dit in ze zat.”

Het was niet voor het eerst dat ik dit hoorde. Ook op andere scholen waar ik gastlessen of projecten heb gedraaid hoorde ik eerder al soortgelijke opmerkingen. Maar hoe kan het nou dat kinderen tijdens deze les zo’n andere kant van zichzelf laten zien? Wat gebeurt er dan bij het drukke kind dat ‘opeens’ rustig wordt?
Als je druk bent in je hoofd kan het tekenen (of schilderen) werken als mediteren. Het bezig is met het tekenen of schilderen brengt in het moment. Er is even geen ruimte voor gedachten in het hoofd van het kind.

Bij het bedeesde kind dat los komt werkt het weer anders. In een tekening kan een kind zich uitleven, zijn of haar gevoelens uiten en zijn of haar temperament tonen. Kinderen die zich in de klas inhouden en rustig zijn, kunnen tijdens een tekenles dus opeens hun ware temperament laten zien dat in de andere lessen bewust of onbewust onderdrukt wordt.

En hoe zit het dan bij de onopgemerkte creatieve kinderen? Omdat tekenen en schilderen op veel scholen niet vanzelfsprekend (of maar heel kort) aan bod komt én op zeer verschillende wijze worden aangeboden, zullen kinderen die daar hun talent hebben liggen deze ook veel minder kunnen laten zien waardoor leerkrachten deze ook niet op zullen merken.

Ik ben altijd heel blij dat leerkrachten zien dat er iets met kinderen gebeurd als ze op deze manier aan het werk zijn. Ik hoop dan stiekem dat ze er iets mee gaan doen in hun eigen groep.